Το περασμένο Σάββατο, μόλις ανέτειλε ο ήλιος,
i flied to my hermitage,in order to find some peace!
πέταξα για το ησυχαστήριο μου, προκειμένου να βρω λίγη ησυχία!
Εκεί, κοντά στο ρυάκι,υπήρχαν και ανθισμένες κερασιές.
There,near the pond , there were some blossom cherry trees.
Suddenly ,as i was watching these beautiful trees, i heard a strange voice singing!
It was an elf,a diamonds'elf!
Ξαφνικά,καθώς παρατηρούσα τα πανέμορφα αυτά δέντρα,άκουσα μια περίεργη φωνη να τραγουδάει!
Ήταν ένα ξωτικό,ένα ξωτικό των διαμαντιών!
I remained in silent!
Προσπάθησα να μην με ακούσει!
Πίσω απο τους λόφους, στο Λιβάδι των Ξωτικών,
δίπλα στο ρυάκι φυτρώνει ένα λουλούδι πολύ ξεχωριστό.
Στέκει πανέμορφο, μιλάει με το νερό.
Μια φορά στα εκατό χρόνια, αν ο αέρας φυσάει απαλά
κι αν η πρωινή δροσιά είναι ελαφριά ,♪♫♫♪♫♪
μπορεί ένα Ξωτικό να ξαπλώσει και να αποκοιμηθεί βαθιά.
Μελωδίες μαγικές τής τραγουδάει ο άνεμος του πρωινού,
νότες που άκουσε να λένε τα κύματα του ωκεανού.♫♪♫♪
♪♫♫♪♫♪
Όταν θα φύγει , θα αφήσει ένα διαμάντι , σαν δάκρυ των νερών,
γιατί ήταν ένα απ'τα Ξωτικά των Διαμαντιών.
Ποιός ξέρει πόσα αστραφτερά διαμάντια θα φανούν
όπου τα Ξωτικά των Διαμαντιών θα κοιμηθούν.
Ψάξε στα πιο όμορφα , ολάνθιστα φυτά
ένα διαμάντι ή μια κόκκινη καρδιά!
As soon as the elf has gone,i searched among the cherry's flowers!
Μόλις τέλειωσε το τραγούδι του, το ξωτικό έφυγε κι εγώ έψαξα ανάμεσα στα άνθη της κερασιάς!
....and i found it! It was really a diamond!!! But i wonder if it was always there and i simply couldn't see it...
.....και το βρήκα! Ήταν πράγματι ένα διαμάντι!!! Μα αναρωτιέμαι , μήπως αυτό ήταν πάντα εκεί κι εγώ απλά δεν μπορούσα να το δω...
THE DIAMOND
TΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ
(το πόιήμα είναι απο το βιβλίο ¨Το Βιβλίο των Ξωτικών¨ εκδ.Μίνωας)
Σ ευχαριστώ! Σίγουρα το διαμάντι είναι πάντα εδώ, εμείς δεν μπορούμε να το δούμε! Μας λείπει η χρυσόσκονη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
πολύ όμορφη ιστορία και ακόμα πιο όμορφες οι ζωγραφιές! Καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά
Tι ωραίο ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ γλυκό.
Οντως κάποια πράγματα είναι πάντα εκεί αλλά εμείς δεν τα βλέπουμε αν δεν έχουμε ανοιχτα τα ματια της ψυχής.
Καλή σου μέρα!
Οι ιστορίες σου έχουν ένα μαγικό τρόπο να με ταξιδεύουν. Αυτή τη φορά το ρυάκι με τράβηξε μακρυά και για μια στιγμή ..ναι.. είδα το διαμάντι!
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω, το διαμαντι που βρηκα ειναι η φιλια μου με τις 3 κοπελες της ζωγραφιας που μετραει 30(!) χρονια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι 30 και 40 και 50 χρόνια αυτό το διαμάντι δεν θα χάσει ποτέ τη λάμψη του.... love u
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΙ ΕΓΩ... ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΜΠΛΟΓΚ, ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΕ ΚΑΤΑΧΩΡΩ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ!
Ax τέλειο!Μακάρι να ξεχώριζαν τόσο ευκολά και τα άλλα διαμάντια στην ζωή μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήlove your blog<3
kisses:-*
μαγδα μου, ερχεται καποια στιγμη στη ζωη μας, που ολα αρχιζουν να ξεχωριζουν και φαινονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήBeautiful. I love the pond and the tree! WOW!
ΑπάντησηΔιαγραφήI just announced the winner of my giveaway and a few new things. Come to my blog and see!
Flor
Αχ! καλέ ζηλεύωωωω! Τι όμορφο μπλοκ! Θα σκάσω απο το κακό μου με αυτές τις πεταχτές βρόχινες καρδούλες! Ξέρεις οτι γράφω παραμύθια; οπότε ..είμαι μέσα στο ίδιο σύννεφο με σένα καλή μου!Εσύ τα ζωγραφίζεις αυτά;Τέλειααααα!Φιλάκια..σε κάνω κολλητη μου , σου δίνω φιλάκι και μια καληνύχτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήWow, looks like a beautiful place to create! love that sun image too!
ΑπάντησηΔιαγραφή