Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011
Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
Living in Fairyland...
Dreamer/Ονειροπόλος:
1. (ιδ. για πρόσ.) που ονειροπολεί συχνά, που κάνει όνειρα και, επηρεασμένος από αυτά, ζει σε ονειρική κατάσταση μακριά από την πραγματικότητα: ~ άνθρωπος. 2. που εκφράζει ονειροπόληση: Ονειροπόλο βλέμμα.- (Λεξικό νεοελ. γλώσσας)
3. Κατάσταση ή πάθηση(!) κατά την οποία ονειρεύεσαι ακόμη και ξύπνιος.- (Pink Dreamer)
Fairyland/Νεραιδοχώρα:
Φανταστική χώρα όπου ζουν μαγικά πλάσματα βγαλμένα από τα παραμύθια αλλά κι από την ίδια τη ζωή.
Τίποτα μα τίποτα κακό δε συμβαίνει σε αυτή τη χώρα.Μα ακόμη και να συμβεί κάτι τέτοιο,αμέσως επικρατεί και θριαμβεύει το καλό!- Pink Dreamer
Living in Fairyland/Πώς είναι να ζεις στη Νεραιδοχώρα
1. Ζεις μόνο γιά το τώρα, το σήμερα, και δεν χρειάζεται να ανησυχείς για το μέλλον ή το παρελθόν.
2. Δεν υπάρχει, κακία, μίσος,εγωισμός και όλες αυτές οι απαίσιες λέξεις που κυριαρχούν στον κόσμο των ανθρώπων.
3. Δεν υπάρχει το χρήμα!
4. Δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι για δουλειά κι επαγγελματική καταξίωση, διότι εκεί ο ένας ζει για τον άλλο και όλοι ζουν για τον έναν!
5. Οπως είναι βέβαιο πως ο ήλιος βγαίνει από την Ανατολή,έτσι κι εκεί,στη Νεραιδοχώρα, είναι βέβαιο πως μόνο χαρά θα βρεις.
6. Δεν υπάρχουν προβλήματα υγείας, διότι με ένα μαγικό ξόρκι και με πίστη δυνατή όλα μα όλα εξαφανίζονται ή πολύ απλά δεν τολμούν να εμφανιστούν!
7.Παντού, σε κάθε σημείο και σε κάθε γωνιά επικρατεί η ομορφιά-κι εκεί ξέρουν να την εκτιμούν!
8.Θαύματα κι εκπλήξεις ευχάριστες συμβαίνουν κάθε στιγμή.
9. Εκεί τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα.
10. Δεν υπάρχουν σκέψεις αρνητικές- μόνο καθαρή θετική ενέργεια.
11. Υπάρχει Αγάπη...
KEEP DREAMING...
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011
Παραξενιές, ιδιοτροπίες και τουρλού αποκριάτικη συνταγή από το νεραιδοχωριό!!!
Όπως πολύ καλά γνωρίζετε δεν αντέχω για πολύ καιρό στο κόσμο των ανθρώπων κι έτσι τις προάλλες,πήρα το μαγικό μου καπέλο και πήγα στο Νεραιδοχωριό-μάλλον πέταξα- για να δω τους αγαπημένους μου φίλους αλλά και για να κουτσομπολέψω λίγο με τις άλλες νεραιδομάγισσες φίλες μου!
Πάντα,όταν με βλέπουν-επειδή τους κάνω όλα μα όλα τους τα χατήρια- τρελαίνονται από χαρά.
Αυτή τη φορά όμως με υποδέχτηκαν με κάτι μούτρα...μέχρι το νεραιδοπάτωμα(το οποίο ήταν γεμάτο με τα αγαπημένα μου λουλούδια, τις ανεμώνες!)
"Τι συμβαίνει εδώ" τους ρώτησα απορημένη . Όλα τα ξωτικά,οι νεράιδες,οι μάγισσες και τα άλλα μαγικά πλάσματα του χωριού ήταν μαζεμένα και σαν..να με έβλεπαν με μισό μάτι!
Α!!!όλα κι όλα αυτά δεν τα ανέχομαι εγώ, η τρανή και σοφή νεραιδομάγισσα, Pink Dreamer!!!
To πιό θαρραλέο ξωτικό πετάχτηκε και μου είπε πως είναι όλοι απογοητευμένοι μαζί μου γιατί δεν έρχομαι συχνά να τους δω και να τους μαγειρέψω κι επιπλέον έχουν σε μόνιμη βάση εκεί-εγώ την έδιωξα απο τον πύργο μου πριν λίγο καρό- τη μάγισσα μαγείρισσα η οποία τους πρήζει λέει να τρώνε τα απαίσια φαγητά της!
Σε αυτό το σημείο πρέπει να πω πως η μάγισσα- μαγείρισσα κάθε άλλο παρά απαίσια φαγητά κάνει! Όπως όμως ξέρετε κι έχω ξαναγράψει,αρέσκεται πολύ στις κολακείες και στα κοπλιμέντα και όταν δεν τα έχει αυτά, θυμώνει και εξαγριώνεται πολύ εύκολα! Θυμάστε άλλωστε τι είχε συμβεί στο παρελθόν με την αγενή πρόσκληση των ξωτικών και με την κρίση ζήλιας της το περασμένο καλοκαίρι!
Τέλος πάντων με τα πολλά κατάλαβα πως σίγουρα κάποιος τσακωμός προέκυψε μεταξύ τους και βάλθηκα να τα καλοπιάνω. Αν και δεν είχα μεγάλη διάθεση για μαγειρέματα μιάς κι εκείνες τις μέρες ήμουν απασχολημένη με την κατασκευή του μαγικού βιβλίου και του μαγικού κουτιού,αποφάσισα να τους κάνω το χατήρι και να τους μαγειρέψω μία τρελή αποκριάτικη συνταγή!
Μπήκα γρήγορα στο μαγικό μου ροζ γκλιτερένιο σπιτάκι,εκεί στο νεραιδοχωριό , άναψα φωτιά(με το ραβδάκι μου φυσικά) και έστειλα τα προκομένα ξωτικά να μαζέψουν από τους γύρω αγρούς τα εξής απαραίτητα υλικά: 1 κρεμμύδι, 2 σκελίδες σκόρδο,2 κολοκυθάκια,2 πατατούλες,350 γρ. φασολάκια,400γρ. αρακά,2 καροτάκια,4 ντοματούλες ώριμες, λίγο άνηθο και λίγο μαιντανό. Έστειλα και την πιο όμορφη μου νεραιδούλα στην κοντινή ελιά να ζητήσει λίγο λαδάκι και όταν τα υλικά μαζεύτηκαν στον πάγκο της μαγεμένης μου κουζίνας ξεκίνησα το μαγείρεμα σε χαμηλή φωτιά.
Αφού τσιγάρισα στο λάδι το κρεμμύδι και το σκόρδο, έτριψα μέσα τις ντομάτες και έριξα όλα τα λαχανικά κομμένα σε κύβους. Έριξα μετά αρκετό νεράκι, τον άνηθο και τον μαιντανό και μπόλικο αλάτι και πιπέρι (καγιέν παρακαλώ γιατί εμείς τα μαγικά πλάσματα θέλουμε έντονες και καυτερές γεύσεις!)
Ζεστό και λαχταριστό όπως ήταν το τουρλουφαγητό μου τους το σερβίρισα, εκεί,πάνω στων μαγικη χλόη με συντροφιά τις ολάνθιστες πολύχρωμες ανεμώνες...
Ως και η νυσταλέα μάγισσα,που ως εκείνη την ώρα λαγοκοιμόταν μέσα στις ανεμώνες, μας έκανε την τιμή να πλησιάσει και να δοκιμάσει!
Μα... τι περίεργο...μία μυρωδιά ξαφνικά άρχισε να πλανιέται στον αέρα! Δεν ήταν το φαγητό, δεν ήταν η χλόη, ούτε οι πανέμορφες ανεμώνες...Μα , ναι!
Ήταν το άρωμα γυναίκας, αφού ήρθε ως καλεσμένη μου και η Βιβή (νεραιδομάγισσα κι αυτή μα ακόμα δεν το ξέρει) για να φάει κι αυτή μαζί μας και να περάσει μία αξέχαστη,μαγική νεραιδοαποκριά!!!!!!
Πάντα,όταν με βλέπουν-επειδή τους κάνω όλα μα όλα τους τα χατήρια- τρελαίνονται από χαρά.
Αυτή τη φορά όμως με υποδέχτηκαν με κάτι μούτρα...μέχρι το νεραιδοπάτωμα(το οποίο ήταν γεμάτο με τα αγαπημένα μου λουλούδια, τις ανεμώνες!)
"Τι συμβαίνει εδώ" τους ρώτησα απορημένη . Όλα τα ξωτικά,οι νεράιδες,οι μάγισσες και τα άλλα μαγικά πλάσματα του χωριού ήταν μαζεμένα και σαν..να με έβλεπαν με μισό μάτι!
Α!!!όλα κι όλα αυτά δεν τα ανέχομαι εγώ, η τρανή και σοφή νεραιδομάγισσα, Pink Dreamer!!!
To πιό θαρραλέο ξωτικό πετάχτηκε και μου είπε πως είναι όλοι απογοητευμένοι μαζί μου γιατί δεν έρχομαι συχνά να τους δω και να τους μαγειρέψω κι επιπλέον έχουν σε μόνιμη βάση εκεί-εγώ την έδιωξα απο τον πύργο μου πριν λίγο καρό- τη μάγισσα μαγείρισσα η οποία τους πρήζει λέει να τρώνε τα απαίσια φαγητά της!
Σε αυτό το σημείο πρέπει να πω πως η μάγισσα- μαγείρισσα κάθε άλλο παρά απαίσια φαγητά κάνει! Όπως όμως ξέρετε κι έχω ξαναγράψει,αρέσκεται πολύ στις κολακείες και στα κοπλιμέντα και όταν δεν τα έχει αυτά, θυμώνει και εξαγριώνεται πολύ εύκολα! Θυμάστε άλλωστε τι είχε συμβεί στο παρελθόν με την αγενή πρόσκληση των ξωτικών και με την κρίση ζήλιας της το περασμένο καλοκαίρι!
Τέλος πάντων με τα πολλά κατάλαβα πως σίγουρα κάποιος τσακωμός προέκυψε μεταξύ τους και βάλθηκα να τα καλοπιάνω. Αν και δεν είχα μεγάλη διάθεση για μαγειρέματα μιάς κι εκείνες τις μέρες ήμουν απασχολημένη με την κατασκευή του μαγικού βιβλίου και του μαγικού κουτιού,αποφάσισα να τους κάνω το χατήρι και να τους μαγειρέψω μία τρελή αποκριάτικη συνταγή!
Μπήκα γρήγορα στο μαγικό μου ροζ γκλιτερένιο σπιτάκι,εκεί στο νεραιδοχωριό , άναψα φωτιά(με το ραβδάκι μου φυσικά) και έστειλα τα προκομένα ξωτικά να μαζέψουν από τους γύρω αγρούς τα εξής απαραίτητα υλικά: 1 κρεμμύδι, 2 σκελίδες σκόρδο,2 κολοκυθάκια,2 πατατούλες,350 γρ. φασολάκια,400γρ. αρακά,2 καροτάκια,4 ντοματούλες ώριμες, λίγο άνηθο και λίγο μαιντανό. Έστειλα και την πιο όμορφη μου νεραιδούλα στην κοντινή ελιά να ζητήσει λίγο λαδάκι και όταν τα υλικά μαζεύτηκαν στον πάγκο της μαγεμένης μου κουζίνας ξεκίνησα το μαγείρεμα σε χαμηλή φωτιά.
Αφού τσιγάρισα στο λάδι το κρεμμύδι και το σκόρδο, έτριψα μέσα τις ντομάτες και έριξα όλα τα λαχανικά κομμένα σε κύβους. Έριξα μετά αρκετό νεράκι, τον άνηθο και τον μαιντανό και μπόλικο αλάτι και πιπέρι (καγιέν παρακαλώ γιατί εμείς τα μαγικά πλάσματα θέλουμε έντονες και καυτερές γεύσεις!)
Ζεστό και λαχταριστό όπως ήταν το τουρλουφαγητό μου τους το σερβίρισα, εκεί,πάνω στων μαγικη χλόη με συντροφιά τις ολάνθιστες πολύχρωμες ανεμώνες...
Ως και η νυσταλέα μάγισσα,που ως εκείνη την ώρα λαγοκοιμόταν μέσα στις ανεμώνες, μας έκανε την τιμή να πλησιάσει και να δοκιμάσει!
Μα... τι περίεργο...μία μυρωδιά ξαφνικά άρχισε να πλανιέται στον αέρα! Δεν ήταν το φαγητό, δεν ήταν η χλόη, ούτε οι πανέμορφες ανεμώνες...Μα , ναι!
Ήταν το άρωμα γυναίκας, αφού ήρθε ως καλεσμένη μου και η Βιβή (νεραιδομάγισσα κι αυτή μα ακόμα δεν το ξέρει) για να φάει κι αυτή μαζί μας και να περάσει μία αξέχαστη,μαγική νεραιδοαποκριά!!!!!!
Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011
Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011
Ταξιδιωτικά νέα!!!!
Δυο αναρτήσεις σε μία ημέρα! Το pay it forward της προηγούμενης ανάρτησης συμπλήρωσε τον απαιτούμενο αριθμό γι αυτό κι εγώ είπα να σας ενημερώσω για το πολυταξιδεμένο μας ημερολόγιο!
Το ταξιδιάρικο ημερολόγιο της μπλογκοφιλίας συνεχίζει αδιάκοπα κι ακούραστα το μαγευτικό του ταξίδι σε όλη την Ελλάδα! Οι καταπληκτικές κι ευφάνταστες δημιουργίες που έχουν αποτυπωθεί μέσα του ξαφνιάζουν ευχάριστα όποια το παραλαμβάνει στα χέρια της!
Τώρα βρίσκεται στα χέρια της Εριφύλλης στην Βοιωτία ,η οποία δημιούργησε μία απίθανη σελίδα με την τεχνική του zentangle! Σειρά μετά έχει η Αθήνα με τη Βάνα να το περιμένει στα δημιουργικά χέρια της!
Για να δείτε κι εσείς τη σειρά σας, συμβουλευτείτε τη λίστα με τους ταξιδιώτες στα δεξιά του μπλογκ! Κάποια στιγμή θα φτάσει και σε σας!!!
Το ταξιδιάρικο ημερολόγιο της μπλογκοφιλίας συνεχίζει αδιάκοπα κι ακούραστα το μαγευτικό του ταξίδι σε όλη την Ελλάδα! Οι καταπληκτικές κι ευφάνταστες δημιουργίες που έχουν αποτυπωθεί μέσα του ξαφνιάζουν ευχάριστα όποια το παραλαμβάνει στα χέρια της!
Τώρα βρίσκεται στα χέρια της Εριφύλλης στην Βοιωτία ,η οποία δημιούργησε μία απίθανη σελίδα με την τεχνική του zentangle! Σειρά μετά έχει η Αθήνα με τη Βάνα να το περιμένει στα δημιουργικά χέρια της!
Για να δείτε κι εσείς τη σειρά σας, συμβουλευτείτε τη λίστα με τους ταξιδιώτες στα δεξιά του μπλογκ! Κάποια στιγμή θα φτάσει και σε σας!!!
Pay It Forward!
Η ιδέα αυτή ξεκίνησε αρχικά από το Face book και τωρα έφτασε κι εδώ, στα blogs! Εγώ πήρα μέρος στο pay it forward της Flora και της Ρεβέκκας και τώρα είναι η σειρά μου να στείλω χειροποίητα δωράκια στους 5 πρώτους που θα αφήσουν εδώ σχόλιο! Θα πρέπει βέβαια κι αυτοί με τη σειρά τους να κάνουν τη σχετική ανάρτηση όπου κι αυτοί θα χαρίσουν κάτι δικό τους στους 5 πρώτους που θα σχολιάσουν!!!Αυτοί είναι οι κανόνες! Και όλα αυτά δεν επείγονται,απλά πρέπει να γίνουν κάποια στιγμή μέσα στο 2011!
Όρεξη να έχουμε για παιχνίδι και δημιουργία!!!
Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011
OWOH this magic hat♥♥♥
Oh!!! This magic hat of mine....It is always so cute and so well-mannered!!!
I have been so busy these days with all the crafts for the upcoming carnival here in Greece that i almost forgot that today is the day of the choice of the two one-world-one-heart winners!
So, this morning,while i was making masks for all my little creatures of fairyland, the magic hat came and told me:
"Hey, Pink Dreamer, my sweetest fairy-witch! Have you got a minute? I need your help to make the magic choice!"
"Of course, i'll help you my lovely friend" i replied. At once, i counted the participants(160!!!!) , i wrote each one's number in a piece of paper, and after that i put all of them into the magic hat!
Suddenly, my magic hat started shaking and the next minute two pieces of paper were thrown away! They were those with the names of the 2 lycky winners!!!!
I went closer to see clearly!
The winners are: numbers 11 and 151!!! Μπλεγμένο κουβάρι and Susanna!!!Τhe first winner wins the handmade art journal with the mixed media painting on and the second winner wins the silver pendant with my original art print in! Both of them are made by me and there are a lot more on my magic etsy shop!
Thank you all so muchhhhhhhh!!!!!!Time to open my fairy wings and go back to my Fairyland!
P.S. don't you love my new hair??????
♥♥♥
I have been so busy these days with all the crafts for the upcoming carnival here in Greece that i almost forgot that today is the day of the choice of the two one-world-one-heart winners!
So, this morning,while i was making masks for all my little creatures of fairyland, the magic hat came and told me:
"Hey, Pink Dreamer, my sweetest fairy-witch! Have you got a minute? I need your help to make the magic choice!"
"Of course, i'll help you my lovely friend" i replied. At once, i counted the participants(160!!!!) , i wrote each one's number in a piece of paper, and after that i put all of them into the magic hat!
Suddenly, my magic hat started shaking and the next minute two pieces of paper were thrown away! They were those with the names of the 2 lycky winners!!!!
I went closer to see clearly!
Thank you all so muchhhhhhhh!!!!!!Time to open my fairy wings and go back to my Fairyland!
P.S. don't you love my new hair??????
♥♥♥
Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011
♥ αγάπη δίχως όρους.../unconditional love....
Χρόνια πολλά σε όλους που γιορτάζουν την αγάπη και το μεγαλείο της σε όλες τις μορφές! Δε θα πω πολλά λόγια,θα αρκεστώ μόνο σε ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά διήγηματα ανιδιοτελούς και αγνής αγάπης που έχω διαβάσει στη ζωή μου...Είναι της Ρουθ Μακ Ντόναλντ , με τίτλο:
Ο Βαλεντίνος
Ήταν κάποτε ένα ντροπαλό αγοράκι, όχι ιδιαίτερα δημοφιλές ανάμεσα στους συμμαθητές του της πρώτης τάξης. Καθώς πλησίαζε η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, η μητέρα του ένιωσε μεγάλη χαρά, όταν ένα απόγευμα της ζήτησε να καθίσει και να γράψει τα ονόματα όλων των παιδιών της τάξης, προκειμένου να φτιάξει μία καρτούλα για το καθένα. Σιγά-σιγά θυμήθηκε όλα τα ονόματα, και η μητέρα του τα έγραψε σε ένα κομμάτι χαρτί. Ανησυχούσε πολύ , μη τυχόν και ξεχνούσε κανένα.
Εξοπλισμένος με χαρτόνι, το ψαλίδι του, τα χρωματιστά μολύβια του και την κόλλα του, μόχθησε με μεγάλη ευσυνειδησία για να φτιάξει όσες καρτούλες χρειάζονταν. Και όταν τις τελείωσε, η μητέρα του έγραψε με καθαρά γράμματα τα ονόματα σε ένα κομμάτι χαρτί και τον παρακολουθούσε όση ώρα τα αντέγραφε με κόπο.Όσο υψωνόταν η στοίβα με τις έτοιμες πια κάρτες ,τόσο μεγάλωνε και η ικανοποίηση του.
Τότε ήταν που η μητέρα του άρχισε να αναρωτιέται με ανησυχία, αν τα άλλα παιδιά θα έφτιαχναν κάρτα και γι'αυτόν, Κάθε απόγευμα έτρεχε τόσο γρήγορα στο σπίτι του για να τελειώσει τη δουλειά του, ώστε έμοιαζε πολύ πιθανό τα άλλα παιδιά, που έπαιζαν έξω στο δρόμο, να ξεχάσουν ακόμη και ότι υπήρχε. Πόσο τρομερό θα ήταν να έφευγε για τη γιορτή με 37 δείγματα της αγάπης του- και κανείς να μην τον είχε θυμηθεί! Αναρωτήθηκε αν μπορούσε με κάποιο τρόπο να βάλει κρυφά λίγες καρτούλες ανάμεσα σε αυτές που έφτιαχνε , ώστε να είναι σίγουρη πως θα λάβει τουλάχιστον μερικές. Όμως, αυτός , δεν έχανε από τα μάτια του τον θησαυρό του, και μετρούσε τις καρτούλες ξανά και ξανά με τόση αγάπη, ώστε δεν υπήρχε περίπτωση να γλιστρήσει κρυφά μερικές ακόμα. Και αρκέστηκε να κάνει αυτό που κάνει συνήθως κάθε μητέρα, να περιμένει υπομονετικά.
Τέλος, έφτασε η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, και τον είδε να προχωρά με δυσκολία στον χιονισμένο δρόμο, με ένα κουτί μπισκότα σε σχήμα καρδιάς κάτω από τη μία μασχάλη, και κρατώντας σφιχτά στο άλλο χέρι μία χάρτινη σακούλα που περιείχε 37 δείγματα του μόχθου του. Τον παρακολουθούσε με την καρδιά της να φλέγεται από την αγωνία. " Σε παρακαλώ Θεέ μου", προσευχήθηκε, "κάνε να λάβει έστω και λίγες κάρτες!"
Όλο το απόγευμα ήταν απασχολημένη με το ένα και το άλλο, αλλά η καρδιά της βρισκόταν στο σχολείο. Στις τρεις και μισή άρχισε να πλέκει και έκατσε, δήθεν τυχαία, σε μία καρέκλα που έβλεπε στο δρόμο.
Τέλος, ο μικρός φάνηκε ,μόνος του. Η καρδιά της βούλιαξε. Προχωρούσε στον δρόμο και κάθε τόσο έκανε μερικά βήματα με την πλάτη γυρισμένη στον αέρα. Μισόκλεισε τα μάτια της για να δει το πρόσωπο του. Από εκείνη την απόσταση δεν φαινόταν παρά μια ροζ μουντζούρα.
Και μόνο όταν έφτασε πια στο δρομάκι του κήπου την είδε- τη μία και μοναδική καρτούλα που κρατούσε σφιχτά στο γαντοφορεμένο χεράκι του. Μόνο μία. Μετά από τόση δουλειά. Κι εκείνη θα ήταν το δίχως άλλο από τη δασκάλα. Τα μάτια της θόλωσαν από τα δάκρυα. Αχ,αν μπορούσε κανείς να προστατέψει το παιδί του από τη ζωή! Άφησε στην άκρη το πλεχτό της και προχώρησε ως την πόρτα.
"Τι ροζ μάγουλα!" είπε. "Έλα, άσε με να σου λύσω το κασκόλ. Σας άρεσαν τα μπισκότα;"
Γύρισε προς το μέρος της, με το πρόσωπο του να λάμπει από ευτυχία και απόλυτη ικανοποίηση. "Ξέρεις;" της είπε. "Δεν ξέχασα ούτε ένα από τα παιδιά!"
LOVE,
Ο Βαλεντίνος
Ήταν κάποτε ένα ντροπαλό αγοράκι, όχι ιδιαίτερα δημοφιλές ανάμεσα στους συμμαθητές του της πρώτης τάξης. Καθώς πλησίαζε η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, η μητέρα του ένιωσε μεγάλη χαρά, όταν ένα απόγευμα της ζήτησε να καθίσει και να γράψει τα ονόματα όλων των παιδιών της τάξης, προκειμένου να φτιάξει μία καρτούλα για το καθένα. Σιγά-σιγά θυμήθηκε όλα τα ονόματα, και η μητέρα του τα έγραψε σε ένα κομμάτι χαρτί. Ανησυχούσε πολύ , μη τυχόν και ξεχνούσε κανένα.
Εξοπλισμένος με χαρτόνι, το ψαλίδι του, τα χρωματιστά μολύβια του και την κόλλα του, μόχθησε με μεγάλη ευσυνειδησία για να φτιάξει όσες καρτούλες χρειάζονταν. Και όταν τις τελείωσε, η μητέρα του έγραψε με καθαρά γράμματα τα ονόματα σε ένα κομμάτι χαρτί και τον παρακολουθούσε όση ώρα τα αντέγραφε με κόπο.Όσο υψωνόταν η στοίβα με τις έτοιμες πια κάρτες ,τόσο μεγάλωνε και η ικανοποίηση του.
Τότε ήταν που η μητέρα του άρχισε να αναρωτιέται με ανησυχία, αν τα άλλα παιδιά θα έφτιαχναν κάρτα και γι'αυτόν, Κάθε απόγευμα έτρεχε τόσο γρήγορα στο σπίτι του για να τελειώσει τη δουλειά του, ώστε έμοιαζε πολύ πιθανό τα άλλα παιδιά, που έπαιζαν έξω στο δρόμο, να ξεχάσουν ακόμη και ότι υπήρχε. Πόσο τρομερό θα ήταν να έφευγε για τη γιορτή με 37 δείγματα της αγάπης του- και κανείς να μην τον είχε θυμηθεί! Αναρωτήθηκε αν μπορούσε με κάποιο τρόπο να βάλει κρυφά λίγες καρτούλες ανάμεσα σε αυτές που έφτιαχνε , ώστε να είναι σίγουρη πως θα λάβει τουλάχιστον μερικές. Όμως, αυτός , δεν έχανε από τα μάτια του τον θησαυρό του, και μετρούσε τις καρτούλες ξανά και ξανά με τόση αγάπη, ώστε δεν υπήρχε περίπτωση να γλιστρήσει κρυφά μερικές ακόμα. Και αρκέστηκε να κάνει αυτό που κάνει συνήθως κάθε μητέρα, να περιμένει υπομονετικά.
Τέλος, έφτασε η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, και τον είδε να προχωρά με δυσκολία στον χιονισμένο δρόμο, με ένα κουτί μπισκότα σε σχήμα καρδιάς κάτω από τη μία μασχάλη, και κρατώντας σφιχτά στο άλλο χέρι μία χάρτινη σακούλα που περιείχε 37 δείγματα του μόχθου του. Τον παρακολουθούσε με την καρδιά της να φλέγεται από την αγωνία. " Σε παρακαλώ Θεέ μου", προσευχήθηκε, "κάνε να λάβει έστω και λίγες κάρτες!"
Όλο το απόγευμα ήταν απασχολημένη με το ένα και το άλλο, αλλά η καρδιά της βρισκόταν στο σχολείο. Στις τρεις και μισή άρχισε να πλέκει και έκατσε, δήθεν τυχαία, σε μία καρέκλα που έβλεπε στο δρόμο.
Τέλος, ο μικρός φάνηκε ,μόνος του. Η καρδιά της βούλιαξε. Προχωρούσε στον δρόμο και κάθε τόσο έκανε μερικά βήματα με την πλάτη γυρισμένη στον αέρα. Μισόκλεισε τα μάτια της για να δει το πρόσωπο του. Από εκείνη την απόσταση δεν φαινόταν παρά μια ροζ μουντζούρα.
Και μόνο όταν έφτασε πια στο δρομάκι του κήπου την είδε- τη μία και μοναδική καρτούλα που κρατούσε σφιχτά στο γαντοφορεμένο χεράκι του. Μόνο μία. Μετά από τόση δουλειά. Κι εκείνη θα ήταν το δίχως άλλο από τη δασκάλα. Τα μάτια της θόλωσαν από τα δάκρυα. Αχ,αν μπορούσε κανείς να προστατέψει το παιδί του από τη ζωή! Άφησε στην άκρη το πλεχτό της και προχώρησε ως την πόρτα.
"Τι ροζ μάγουλα!" είπε. "Έλα, άσε με να σου λύσω το κασκόλ. Σας άρεσαν τα μπισκότα;"
Γύρισε προς το μέρος της, με το πρόσωπο του να λάμπει από ευτυχία και απόλυτη ικανοποίηση. "Ξέρεις;" της είπε. "Δεν ξέχασα ούτε ένα από τα παιδιά!"
LOVE,
Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011
Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011
το μαγικό μάνταλα των ευχών! - the magic wishes' mandala!
Aυτό το είδος μάνταλα που ακολουθεί , έχει τις ρίζες του σε μία πανάρχαια μέθοδο πρόβλεψης του μέλλοντος και εκπλήρωσης των ευχών. Καλό είναι να γίνει σε χαρτί που θα το φυλάξετε και ακόμη καλύτερα σε κάποιο εντελώς προσωπικό σας τετράδιο/ημερολόγιο. Εγώ το έκανα στο μαγικό μου βιβλίο/art journal που σας είχα παρουσιάσει το καλοκαίρι!
Μη ξεχνάτε πως οτιδήποτε κι αν κάνουμε,πάντα στόχο μας έχουμε το καλό και το θετικό! Οποιαδήποτε κακόβουλη και αρνητική σκέψη έχει τα αντίθετα ακριβώς αποτελέσματα από τα προσδοκόμενα!
Θα χρειαστούμε δυο σελίδες. Στην πρώτη, την αριστερή ,γράφουμε ή σχεδιάζουμε ή ζωγραφίζουμε εκείνα τα πράγματα που έχουμε ήδη και για τα οποία νιώθουμε ευγνωμοσύνη. Ακόμη και μία, για παράδειγμα φωτογραφία μπορεί να είναι αρκετή!
Στη δεξιά σελίδα, θα γίνει το μάνταλα των ευχών.
Ξεκινάμε με ένα κύκλο (όχι απαραίτητα με διαβήτη). Χωρίζουμε τον κύκλο σε τόσα κομμάτια όσοι είναι και οι τομείς της ζωής μας στους οποίους θέλουμε να πραγματοποιηθεί κάτι!
Πρώτα-για τη δημιουργία δυο τομέων χωρίζω κάθετα τον κύκλο. Χρησιμοποιώ χρωματιστά μολύβια/μπογιές για να δώσω μία ευχάριστη νότα στη δημιουργία μου!
Για τη δημιουργιά τεσσάρων τομέων χαράζω στη μέση μία οριζόντια γραμμή, κοκ.
Εγώ σταμάτησα στους 4 τομείς. Κάποιος που θέλει παραπάνω τομείς να ικανοποιήσει, συνεχίζει να χαράζει γραμμές ώστε να δημιουργήσει τομείς μέσα στον κύκλο/μάνταλα!
Σε κάθε τώρα τομέα γράφουμε ή σχεδιάζουμε ή κολλάμε μία φωτογραφία σε σχέση με το πως θα θέλαμε την εξέλιξη του. Κάνουμε με απλά λόγια μία ευχή- ΠΡΟΣΟΧΗ μία μόνο ευχή για κάθε τομέα!
*Για παράδειγμα: Στον τομέα εργασία - αν ψάχνουμε για δουλειά - γράφουμε τι ακριβώς ζητάμε ή κολλάμε μία φωτογραφία του επαγγέλματος που ονειρευόμαστε να κάνουμε.
Στον τομέα υγεία - αν έχουμε κάποιο πρόβλημα υγείας- γράφουμε τι επιθυμούμε να γίνει.
Στον τομέα φιλία π.χ. γράφουμε ποιές είναι οι ανάγκες μας ή πολύ απλά σχεδιάζουμε πολλά ανθρωπάκια/φίλους αν επιθυμούμε νέους ανθρώπους/φίλους στη ζωή μας!
Κι έτσι συνεχίζουμε για όποιον τομέα της ζωής μας επιθυμούμε!
Το τι θα γράψει ο καθένας είναι κάτι εντελώς προσωπικό . Εγώ απλά δείχνω τον τρόπο και προτείνω ιδέες!
Είμαι άλλωστε μία πολύ γενναιόδωρη νεραιδομάγισσα όπως θα έχετε ίσως καταλάβει αφού μοιράζομαι τόσα μυστικά μαζί σας!!!!
Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011
Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
ξόρκια,αντιξόρκια,περιπέτειες και...χαρές! και δωράκι νεραϊδένιες προσκλήσεις για πάρτυ!
Όλα άρχισαν την περασμένη Πέμπτη το απόγευμα ενώ έφτιαχνα αυτές τις καταπληκτικές τρούφες!(τη συνταγή θα σας τη δώσω άλλη φορά)
Μέσα σε μία στιγμή χτυπήθηκα από πολλαπλό ξόρκι χρουσουζιάς!
Έπαθα γρίπη, χτύπησα άσχημα στο στόμα,χάλασε το ίντερνετ και αργότερα που βγήκα έξω και έβρεχε,ένα φορτηγό περνώντας έριξε όλα τα νερά του δρόμου στο..κεφάλι μου!!!
Δεν πτοήθηκα ωστόσο, όπως δείχνει και η παρακάτω εικόνα....
Δεν άφησα τις ατυχίες και το ξόρκι χρουσουζιάς να δράσει τέλειωτικά! Με μία αποφασιστική κίνηση, σήκωσα ψηλά το κεφάλι,πήρα τα φάρμακα μου,πήγα σε κοντινό ίντερνετ καφέ για να ελέγξω τα δρώμενα της μπλογκογειτονιάς (σε ευχαριστώ Χριστιάνα για την διαδικτυακή παρέα!!!) και να κάνω την φετινή μου ανάρτηση για τη συμμετοχή μου στο one world one heart!
Οι συμμετοχές έως τώρα είναι 102! Προλαβαίνετε κι εσείς να συμμετάσχετε μέχρι τις 17 Φεβρουαρίου που το μαγικό μου καπέλο θα διαλέξει τους 2 τυχερούς!
Έπειτα , κάνοντας ένα αντιξόρκι δημιουργίας έφτιαξα αυτο το ξύλινο κουτί για θήκη μολυβιών και ζωγράφισα πάνω του, έκανα ντεκουπάζ,έβαλα σφραγίδες,σχεδίασα, και γενικά έβγαλα το άχτι μου πάνω στο άμοιρο το ξύλο!
Το τελειωτικό χτύπημα στο ξόρκι χρουσουζιάς που με χτύπησε απρόσμενα, το έδωσε η αγαπημένη φίλη Χριστιάνα με την συνέντευξη που μου πήρε!!!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
όπως έχω πει κι έχω ξαναπεί πάμπολλες φορές,για κάθε κακό που μας συμβαίνει στη ζωή δέκα καλά το ακολουθούν!
LOVE,
Μέσα σε μία στιγμή χτυπήθηκα από πολλαπλό ξόρκι χρουσουζιάς!
Έπαθα γρίπη, χτύπησα άσχημα στο στόμα,χάλασε το ίντερνετ και αργότερα που βγήκα έξω και έβρεχε,ένα φορτηγό περνώντας έριξε όλα τα νερά του δρόμου στο..κεφάλι μου!!!
Δεν πτοήθηκα ωστόσο, όπως δείχνει και η παρακάτω εικόνα....
Δεν άφησα τις ατυχίες και το ξόρκι χρουσουζιάς να δράσει τέλειωτικά! Με μία αποφασιστική κίνηση, σήκωσα ψηλά το κεφάλι,πήρα τα φάρμακα μου,πήγα σε κοντινό ίντερνετ καφέ για να ελέγξω τα δρώμενα της μπλογκογειτονιάς (σε ευχαριστώ Χριστιάνα για την διαδικτυακή παρέα!!!) και να κάνω την φετινή μου ανάρτηση για τη συμμετοχή μου στο one world one heart!
Οι συμμετοχές έως τώρα είναι 102! Προλαβαίνετε κι εσείς να συμμετάσχετε μέχρι τις 17 Φεβρουαρίου που το μαγικό μου καπέλο θα διαλέξει τους 2 τυχερούς!
Έπειτα , κάνοντας ένα αντιξόρκι δημιουργίας έφτιαξα αυτο το ξύλινο κουτί για θήκη μολυβιών και ζωγράφισα πάνω του, έκανα ντεκουπάζ,έβαλα σφραγίδες,σχεδίασα, και γενικά έβγαλα το άχτι μου πάνω στο άμοιρο το ξύλο!
Kαταπιάστηκα και με το ημερολόγιο μου και έφτιαξα αυτή τη σελίδα!
(επίκαιρη η επιγραφή ε;;;)
Επίσης λόγω της μεγάλης ζήτησης για πρωτότυπες προσκλήσεις γενεθλίων και προσκλήσεις για πάρτυ γενικότερα, αποφάσισα να κάνω δώρο στις φίλες που έχουν κοριτσάκια(τυχερές!)
την παρακάτω πρόσκληση που έφτιαξα και την οποία μπορείτε να αποθηκεύσετε και να εκτυπώσετε!
Το τελειωτικό χτύπημα στο ξόρκι χρουσουζιάς που με χτύπησε απρόσμενα, το έδωσε η αγαπημένη φίλη Χριστιάνα με την συνέντευξη που μου πήρε!!!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
όπως έχω πει κι έχω ξαναπεί πάμπολλες φορές,για κάθε κακό που μας συμβαίνει στη ζωή δέκα καλά το ακολουθούν!
LOVE,