Κάπου διάβασα πρόσφατα πως επαγγέλματα όπως του γιατρού και του δασκάλου δεν θεωρούνται απλά επάγγελμα αλλά λειτούργημα! Εγώ προσωπικά δεν εξεπλάγην διότι ανέκαθεν το πίστευα αυτό ακράδαντα! Άλλοι όμως; Το καταλαβαίνουν και το πιστεύουν αυτό; Έχω ακούσει αδαείς να λένε σε δασκάλα της πρώτης τάξης: Έλα μωρέ, σιγά τη δύσκολη τάξη, το αλφάβητο να τους μάθεις και τελείωσε!!!! ή κάποιοι πιο κακεντρεχείς¨: Τι ανάγκη έχεις εσύ που κάθεσαι σε μία καρέκλα, πίνεις τον καφέ σου και κάνεις και μάθημα;
Ξεχνούν όμως και ίσως και χαμένοι μέσα στην ανιδεότητα τους δεν συνειδητοποιούν πως αυτό το αλφάβητο είναι συγχρόνως και το αλφάβητο της μετέπειτα μαθητικής και ενήλικης τους ζωής...
Ο πίνακας, η κιμωλία, το μολύβι και το χαρτί, είναι τα όπλα του δασκάλου και η ελπίδα του μαθητή....
*****************************************************************************
Αφορμή για το σημερινό μου λογύδριο , για το οποίο δε θέλω να επεκταθώ περισσότερο, στάθηκε η υπέροχη ανάρτηση της καλής φίλης you may say i'm a dreamer που πραγματικά τα λέει έξω από τα δόντια!!! Διαβάστε την εδώ!
Ξαναεπιστρέφω πάλι στη Νεραιδοχώρα γιατί όποτε έρχομαι στον κόσμο σας...συγχύζομαι!!!!
Περιμένω προτεινόμενα ονόματα για το αγγελάκι της προ-προηγούμενης ανάρτησης!
10 σχόλια:
Είπα κι εγώ θα χυθεί αίμα..
Αλλά είπε λίγα και καλά!Καλά δε περιμένω να βρω δικαίωση ούτε επιβεβαίωση από εδώ μέσα!Το αν και κατά πόσο μιλάμε σωστά,το κρίνουν οι πράξεις μας και άσ'τους άλλοους να κουνιούνται!Φιλιά και σε ευχαριστώ για τη παραπομπή!
Είσαι γλύκα!Γύρνα πίσω και πάρε κι εμένα μαζί σου!!
Κι εγώ απορώ με κάτι τέτοια. ΄Ενα είναι σίγουρο, φταίει η άγνοιά τους...
Μη μου συγχίζεσαι...
Το τι έχουν ακούσει τ' αυτιά μου από την κόρη μου που είναι δασκάλα, δε λέγετε... Και εντάξει δέχομι πως αγνοούν κάποια πράγματα, συναίσθηση της άγνοιάς τους γιατί δεν έχουν άραγε;
Έχεις απόλυτο δίκιο, αλλά μη μου συγχύζεσαι κι έχεις κερδίσει πάλι κάτι....για πέρνα να δεις....
Αχχχχχχ ποσο συμφωνη με βρισκεις...
Συναδελφος και εγω , ναι και εχω ακουσει τοσα πολλα...
Εδω μας χρεωνουν στις διακοπες ακομα και τις εκδρομες...Και ξερεις πολυ καλα ποσο αγχος εχουμε στην εκδρομη...
Και ειναι τοσα και τοσα αλλα. Τωρα ομως πρεπει να φυγω γιατι ειμαι εφημερια και πρεπει να παω σχολειο λιγο νωριτερα (καλα ευτυχως ειναι στα 2 λεπτα απο το σπιτι)
Θα επανελθω ομως
Έχεις απόλυτο δίκιο αλλά μην χαλιέσαι....
Δίκιο έχεις ... κι εγώ μαζί σου!!!!! αλλά απλά μην δίνεις σημασία!!! κι εγώ κάθε μέρα φωνάζω .... (γι'άλλα θέματα) αλλά διαφορά δεν είδα, οπότε κι εγώωωωω πάω στην δική μου νεραϊδοχώρα και τους ξεχνώ χεχε
Πολλλά φιλάκια
Νεραιδα μου τι ειναι αυτα?
που εχεις το μυαλο σου?
στο εξω κοσμο να μην πας
το λεω για καλο σου..
δεν ειπαμε οτι δεν εχουμε
δουλεια με τους απεξω?
αλλα αν σε πειραξε κανεις
να παω να του τις βρεξω..
Μέγα λειτούργημα... ειδικά αυτό της δασκάλας... όταν τα μικρά είναι τόσο εύπλαστα που δέχονται κι απορροφούν ότι λαμβάνουν ...ακόμα και το πιο ασήμαντο για τα δικά μας μάτια.. γι'αυτά μπορεί να είναι το πιο σημαντικό για όλη τους τη μέρα...
Καλά τα λες!!!!
Την καλημέρα μου....!
Φιλιάαααα! :)
Όλοι γυρνώντας πίσω στις παιδικές αναμνήσεις μας- με το μαγικό ραβδάκι σου- ξέρουμε ήδη πόσο σημαντικός ήταν ο δάσκαλός μας για τη νεογέννητη σκέψη μας. Πόσο σπουδαία πράγματα φύτεψε μέσα μας για ν ανθίζουν τώρα. Είναι ότι ονειρεύτηκα πολύ να γίνω και δεν έγινα, αλλά αγαπώ πάντα πολύ. Δεν μαθαίνουν απλώς τα γράμματα της αλφαβήτα, αλλά την αρχή της αλφαβήτα της ζωής. Οι δάσκαλοι χτίζουν ψυχούλες!
Ροζαντένια μου,δεν παίρνεις το πανέτοιμο ραβδάκι να χτυπήσεις κανένα κεφαλάκι άδειο, μήπως και γεμίσει;;
Δημοσίευση σχολίου