Η πιπερομελιτζανόπιτα της...συμφοράς και Πρόσκληση για την Πασχαλινή γιορτή στην Νεραιδοχώρα!

  Σε έναν από τους καθιερωμένους περιπάτους μου στο μαγεμένο δάσος της Νεραιδοχώρας,

κάποια στιγμή έπεσα κατά τύχη πάνω σε μία μυστήρια πύλη...

Κανείς από ότι φαινόταν δεν ήταν εκεί κοντά να με δει και έτσι σαν κυρία (είμαι κι από τη φύση μου λίγο περίεργη) την άνοιξα και μπήκα!

Μετά από λίγα βήματα, βρέθηκα μπροστά σε ένα ανατριχιαστικό σπίτι!

Στην αρχή υπέθεσα πως ήταν άδειο και ακατοίκητο...Μα, με ένα απαλό φύσημα του αέρα μία υπέροχη και οικεία μυρωδιά άρχισε να πλανιέται στον αέρα! Το στομάχι μου γουργούρισε μιάς και όχι μόνο μου άνοιξε την όρεξη αλλά θυμήθηκα και την μάγισσα μαγείρισσα με τις λαχταριστές της συνταγές που είχε εξαφανιστεί εδώ και καιρό από το Νεραιδοχωριό!

Μην θέλοντας να φανώ εντελώς αδιάκριτη κι απολίτιστη, κίνησα να φύγω αλλά την αμέσως επόμενη στιγμή ένα κοράκι από τα πολλά που στόλιζαν το παράξενο αυτό σπίτι, μου έκανε νόημα να πλησιάσω!

Ήταν το κοράκι - μάντης,γνωστό σε όλη τη χώρα για τις αλάνθαστες μαγικές του προβλέψεις!!!
Προς στιγμή σκέφτηκα να του ζητ'ησω τους τυχερούς αριθμούς του τζόκερ (!) αλλά κρατήθηκα και το ρώτησα τι συμβαίνει με αυτό το σπίτι.
- Κάποιο πρόσωπο αγαπημένο που έχεις καιρό να δεις κατοικεί σ'αυτό το σπίτι ,εδώ και λίγο καιρό! Το βρήκε μεγάλη συμφορά και γι'αυτό απομονώθηκε! Μου απάντησε το κοράκι.
 -Ποιό πρόσωπο είναι αυτό,το ρώτησα περίεργη; Και τι θεσπέσια μυρωδιά είναι αυτή που πλανιέται στον αέρα;
- Μην κάνεις πολλές ερωτήσεις μου είπε βαθυστόχαστα ο φτερωτός μάντης με ύφος περισπούδαστο. Απλά,άνοιξε την πόρτα και μπες μέσα,είσαι ευπρόσδεκτη!
  Δεν ήθελα και πολλά κι έτσι άνοιξα διστακτικά την κεντρική πόρτα του σπιτιού και μπήκα μέσα!
Η μυρωδιά ήταν πιό έντονη εδώ και με οδηγούσε σε ένα από τα χιλιάδες δωμάτια. Υπέθεσα πως ήταν η κουζίνα κι έτσι κατευθύνθηκα προς εκεί!
 Από την πόρτα αναγνώρισα αυτή την τόσο γνώριμη κυρτή πλάτη που πάντα- με μερικές διακοπές ξεσπασμάτων- μας μαγείρευε απίστευτα φαγητά!
Ήταν η αγαπημένη μου μάγισσα-μαγείρισσα!!!!

Μόλις με αντιλήφθηκε,στραβομουτσούνιασε και άρχισε να ωρύεται πως την ξεχάσαμε, πως όλο μόνοι μας μαγειρεύαμε,πως δεν την είχαμε πια ανάγκη γι'αυτο και έφυγε από κοντά μας και ήρθε εδώ στο σπίτι της αδερφής της να ζήσει και να ξεπεράσει τον πόνο και τη συμφορά της ψήνοντας κάθε μα κάθε μέρα από μία πιπερομελιτζανόπιτα που απαλύνει λέει κάθε είδους συμφοράς!!!

Της είπα να αφήσει τα νάζια και τα τερτίπια και αφού μου δώσει πρώτα ένα κομμάτι να φάω από αυτή την τόσο μυρωδάτη πίτα ,να με ακολουθήσει πίσω στο Νεραιδοχωριό.

Αμέσως -μόλις άκουσε το πρώτο κοπλιμέντο για την μαγειρική της,μαλάκωσε και προσφέρθηκε να μου δείξει τη συνταγή,καθώς μόλις είχε αρχίσει να κάνει την γέμιση!

*ΠΙΠΕΡΟΜΕΛΙΤΖΑΝΟΠΙΤΑ*

Σε ένα βαθύ τηγάνι με λίγο λαδάκι,τσιγαρίζεις ένα μεγάλο ξερό κρεμμύδι, 3 πράσινες πιπεριές και δύο μελιτζάνες που ήδη έχεις ψήσει στο φούρνο κι έχεις πάρει τη σάρκα τους

. Έπειτα ρίχνεις και ανακατεύεις 300γρ φέτα, λίγο ξυσμένο κίτρινο τυρί και λίγο ψιλοκομμένο μαιντανό.

Αφού ενωθεί το μίγμα το απλώνεις πάνω στο φύλλο σφολιάτας που έχεις ήδη στρώσει σε ένα ελαφρώς λαδωμένο ταψί.

Την ψήνεις σε προθερμασμένο φούρνο στου; 180ο βαθμούς περίπου , για μισή ώρα.

Φυσικά μόλις ψήθηκε η πίτα, την τσακίσαμε όλη και ταίσαμε και τα καημένα τα κοράκια που ξεροστάλιαζαν τόση ώρα! Η μάγισσα μαγείρισσα ευχαριστημένη για το ενδιαφέρον μου και μετανιωμένη ίσως για τα συνεχή της ξεσπάσματα,επέστρεψε μαζί μου στο Νεραιδοχωριό , όπου την περίμεναν όλα τα μαγικά πλάσματα για να γιορτάσουν μαζί της την Άνοιξη και το Πάσχα!

Φυσικά είστε κι εσείς καλεσμένοι στη γιορτή μας,αλλά για καλό και για κακό φέρτε μαζί και τα φαγητά σας!!!!!!!!

***Υ.Γ. όποιος-όποια επιθυμεί να παρευρεθεί στην πασχαλινή μας νεραιδομαγισσογιορτή στις 24 Απριλίου παρακαλώ να αφήσει ένα σχόλιο από κάτω (και να φαίνεται και το λινκ του)  για να τον συμπεριλάβουμε στον κατάλογο των καλεσμένων!

Οι νεράιδες επίσης επιθυμούν -αν βέβαια το επιθυμείτε κι εσείς - να βάλετε τη σχετική φωτογραφία(από κάτω) στο μπλογκ σας με λινκ εδώ σε αυτή την ανάρτηση!

Ευχαριστώ!