Κάποιες στιγμές η κατάιγίδα χτυπάει τη ζωή σου και τότε όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο...Κάνεις ένα βήμα μπροστά και αμέσως μετά άλλα δέκα πίσω...Μαύρα σύννεφα σαν να μαζεύονται πάνω από το κεφάλι σου...Όλα μοιάζουν μπερδεμένα, αδύνατα και απραγματοποίητα...ανέφικτα...
Και τότε στέκεσαι και αναρωτιέσαι...Τι φταίει; Τι έκανα λάθος; Πού πήγαν τα όνειρα μου; Πώς βρέθηκα εδώ; Τι μέλλον υπάρχει για μένα;
Είναι στην ανθρώπινη φύση πάντα να βλέπει καθαρότερα τα δεινά και τις ατυχίες...Και πραγματικά είμαστε πολύ καλοί σε αυτό!
Κάποτε υπήρξες μικρό παιδάκι.Η ζωή ήταν απλή και ανέμελη.Έκανες μεγάλα όνειρα χωρίς καν να συνειδητοποιείς πως ήταν μεγάλα...Και έκανες ό,τι έκανες γιατί το αισθανόσουν.Δε φοβόσουν να δοκιμάσεις καινούριες εμπειρίες. Δε δίσταζες σε οτιδήποτε καινούριο,σε οποιαδήποτε αλλαγή. Δεν ανησυχούσες για το τι θα σκέφτονταν οι άλλοι ή για το τι θα πουν....Έπαιζες,γελούσες,έτρεχες,δημιουργούσες,πίστευες στο καλό,έβρισκες χαρά κι ευχαρίστηση ακόμη και στα πιο μικρά και απλά πράγματα...
Ήσουν απλά ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ διότι πολύ απλά δεν ήξερες πως να γίνεις κάποιος άλλος...
Αρχίζεις μήπως να θυμάσαι τώρα διαβάζοντας αυτές τις γραμμές;
Αρχίζεις μήπως να αισθάνεσαι πως είναι να νιώθεις έτσι;
Μην παραξενεύσαι....Απλά το μικρό παιδάκι που ήσουν κάποτε δεν έφυγε πουθενά...Δεν χάθηκε! Είναι ακόμη εδώ, μέσα σου και περιμένει υπομονετικά να το βοηθήσεις να διώξει τα μαύρα σύννεφα πάνω από το κεφάλι σου και παίρνοντας το από το χέρι να κάνετε μαζί τα βήματα για μπροστά!
Μπορεί να πάρει καιρό,χρόνο,κόπο....αλλά κάποια στιγμή θα το πετύχεις...
Μπορεί κάποιες στιγμές να νιώθεις σαν ένα δέντρο που φύτρωσε σε λάθος χωράφι...όμως δεν είναι έτσι!
Είσαι στο σωστό μέρος και ζεις στη σωστή στιγμή!
Υ.Γ.1 : Και όταν με το καλό βρεις ξανά αυτο το μικρό παιδάκι,συγχώρεσε το για τα λάθη που ίσως έχει κάνει,κανάκεψε το,χάιδεψε το και θύμησε του ξανά πως να ζει...
Υ.Γ.: Ευχαριστώ τον
φίλο που μου επέτρεψε να δανειστώ τον τίτλο της ανάρτησης από τα υπέροχα κείμενα που γράφει!
10 σχόλια:
Σ' ευχαριστώ που μου το θύμισες...
Σ' αγαπώ...
"Δεν ανησυχούσες για το τι θα σκέφτονταν οι άλλοι ή για το τι θα πουν...." πολύ σοφός όποιος δεν νοιάζεται για το τι θα πουν οι άλλοι...
Τι γλυκό και τρυφερό να είσαι παιδί...
γεμάτο συναισθήματα, ρουφώντας γνώσεις και έτοιμο να δημιουργήσεις ..να εκτοξευτείς
να είσαι καλά κορίτσι μου!
καλημέρα Ελένη!...νοιώθω ήδη καλύτερα, ευχαριστώ!
αυτος δεν ειναι ο σκοπος αλλωστε? να βρουμε το παιδι μεσα μας ... αυτο το ανεκτιμητο παιδι που ξερει τα πραγματικα θελω μας και οχι αυτα που μας μαθαν να εχουμε! Κι οταν το βρουμε θα εχουμε βρει τον πραγματικο εαυτο μας, εναν ανεκτιμητο εαυτο! Να σαι καλα pink dreamer!!! :))
για κάποια παιδιά που δεν μεγάλωσαν ποτέ,τί έχεις να πεις...???...-:))))
"...Και θύμησε του ξανά πως ζει..."
Τέλεια ανάρτηση φίλη...Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου!
Με άγγιξαν πολύ αυτά τα λόγια! Να 'σαι καλά, με έκανες να αισθανθώ υπέροχα!!!
Εχω ώρα στο σπιτάκι σου και θαυμάζω όσα έκανες τον καιρό που έλειψα!!Νάσαι καλά !Φιλάκια!!!
Είναι τόσο εγώ αυτές οι λέξεις, αυτές οι εικόνες σου οι μαγικές...
Να είσαι πάντα καλά!
Σε φιλώ :-)
Δημοσίευση σχολίου