Ήταν κάποτε ένα μαγικό καπέλο...κι ένα σουφλέ με μπρόκολα!!!

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι πέρα για πέρα αληθινή...
Το μαγικό μου καπέλο όλοι λίγο πολύ το ξέρετε. Μέσα απο τις κατά καιρούς ιστορίες και περιπέτειες μου το γνωρίσατε, το αγαπήσατε ή και το αντιπαθήσατε! Δεν είναι άγνωστο το γεγονός ότι πολλές φορές μου έσπαγε τα νεύρα με τις ιδιοτροπίες,τις ζήλιες και παραξενιές του!
Να εδώ σε μία παλιότερη φωτογραφία ήθελε σώνει και καλά να ντυθεί στα ροζ και να φωτογραφηθεί!

                                                                           

Μία μέρα λοιπόν που είχα καλεσμένους δύο πολύ σημαντικές προσωπικότητες του νεραιδομαγικού βασίλειου όπου ζω και κατοικώ, αποφάσισε να μου κάνει τη ζωή κόλαση!
Σκόπευα να κάνω σουφλέ με μπρόκολα - μία από τις απίθανες σπεσιαλιτέ μου!
Το έστειλα λοιπόν στο Μαγικό Κολοκυθοχωριό δίπλα να φέρει φρέσκα,τρυφερά μπρόκολα.

Η ώρα περνούσε όμως,και το μαγικό καπέλο...άφαντο!
Έστειλα την ταχυδρομική μου κουκουβάγια

  -τι υπάκουο πτηνό κι αυτό!- να το βρει και να το φέρει πίσω γρήγορα,διότι σε λίγη ώρα θα κατέφταναν οι καλεσμένοι μου και ήθελα να κάνω εντύπωση!
Η κουκουβάγια επέστρεψε αργότερα άπραγη!
Το μαγικό καπέλο είχε εξαφανιστεί!
Και τώρα; Πώς θα υποδεχόμουν τους επίτιμους καλεσμένους μου; Όύτε σουφλέ υπήρχε , ούτε και καπέλο να φορέσω!
Τι συμφορά με βρήκε! σκέφτηκα η άμοιρη!
Η κουκουβάγια μου,βλέποντας με έτσι αναστατωμένη με λυπήθηκε και πετάχτηκε ξανά στο Κολοκυθοχωριό για να μου φέρει η ίδια τα μπρόκολα.
Αλλά καπέλο; τι θα γινόμουν τώρα; Ένα ρεζίλι!!!!
Μάγισσα και Νεραιδομάγισσα χωρίς καπέλο; Ανεπίτρεπτο!
Τέλος πάντων να μη σας τρελαίνω κι εσάς με τον πόνο μου, μετά από λίγο και αφού το πιστό μου πτηνό μου έφερε τα μπρόκολα και τα έβρασα λίγο, με το μυαλό μου στο αγαπημένο μου καπέλο,βάλθηκα να φτιάχνω το ξακουστό μου,
                                         ΣΟΥΦΛΕ ΜΕ ΜΠΡΟΚΟΛΑ

Σε ένα ορθογώνιο , λαδωμένο ταψάκι άπλωσα ένα φύλλο σφολιάτας ήδη ζυμωμένη από αριστοτέχνισσες νεράιδες.

Σε ένα βαθύ τηγάνι, τσιγάρισα σε ελαιόλαδο (από τη φίλη μου την ελιά που κατοικοεδρεύει στην αυλή μου εδώ και 70 χρόνια) 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο.
Πρόσθεσα τα λίγο βρασμένα μπρόκολα,λίγο ψιλοκομμένο μαιντανό ,300γρ. θρυμματισμένη φέτα και 150 γρ κίτρινο τυρί που λιώνει (με ξόρκι ή με αύξηση της θερμοκρασίας).
Ανακάτεψα λίγο το μίγμα μου και το άπλωσα μόλις κρύωσε λίγο πάνω στη σφολιάτα .

Στο μεταξύ είχα βάλει τον μαθητευόμενο μου μάγο να φτιάχνει μπεσαμέλ για να μη τεμπελιάζει!

Άπλωσα λοιπόν και τη μπεσαμέλ πάνω από το μίγμα/τάρτα και το έψησα για μισή ώρα στους 180 βαθμούς.

O πύργος μοσχομύρισε μέσα σε λίγη ώρα ενώ εγώ τρωγόμουν από αγωνία για το καπέλο μου!
Και ξαφνικά ακούω κουδούνι! Έτρεξα γρήγορα να ανοίξω την πόρτα και...έμεινα εμβρόντητη!!!

Στο κατώφλι μου στεκόταν ένα άλλο πανέμορφο ,μαγικό, ροζ καπέλο!
'Αναυδη το άκουσα να μου εξηγεί πως δεν πρέπει άλλο να ανησυχώ καθώς ερωτεύτηκαν με το μαγικό μου καπέλο και αποφάσισαν να ζήσουν μαζί !!!!Το ίδιο δεν τόλμησε να έρθει να μου το πει, φοβούμενο την οργή μου(!)
- Κι εγώ;;; Τι θα απογίνω τώρα;;; ρώτησα την αυθάδικη ροζ καπελίνα.
- Μην ανησυχείς,σε λίγο θα εμφανιστεί στον πύργο σου ένα νέο,ολοκαίνουριο μαγικό καπέλο με μεγαλύτερες και απίστευτες μαγικές δυνάμεις!!!μου αποκρίθηκε.
Τι να πω κι εγώ...η άμοιρη νεραϊδομάγισσα που είχα μπλέξει για άλλη μία φορά με τρελούς!
Της έκλεισα την πόρτα κατάμουτρα (σαν κακιά πεθερά) και πήγα στην κουζίνα μου να βγάλω από το φούρνο το σουφλέ/τάρτα.
Και πάνω στο πάτωμα τι να δω;;;
Ένα,πράγματι ολοκαίνουριο και απίστευτα όμορφο -και ελπίζω υπάκουο- μαγικό μοβ καπέλο!

Αφού χαιρετιστήκαμε και είπαμε τα βασικά, ήρθε υπάκουα κι ευγενικά και κάθισε πάνω στα μαγεμένα κόκκινα μου μαλλιά.

Τι ανακούφιση! Ήμουν πάλι μία σωστή  νεραιδομάγισσα!!! Έτοιμη να υποδεχτώ τους καλεσμένους μου και πάνω από όλα έτοιμη για μαγικές,δημιουργικές και γευσιγνωστικές περιπέτειες!!!
*********

Κατεβάστε και διαβάστε εδώ την ιστορία όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Paintbox mag ,με τα καταπληκτικά γραφικά της Κατερίνας Αλαμπασίνη!


LOVE,PEACE & LIGHT,