Το Μαγικό καπέλο και τα μαγεμένα μήλα ή Πως να γίνετε αόρατοι!

     Σήμερα θα σας πω ένα μυστικό! Ένα μυστικό που μου το αποκάλυψε πριν λίγες μέρες το άτακτο μου μαγικό καπέλο! Ακούστε ή μάλλον διαβάστε λοιπόν....
Κάπου, στη Νεραϊδοχώρα, εκεί όπου όλα μα όλα μπορεί να συμβούν,φυτρώνει μία μηλιά. Δεν είναι μία οπιαδήποτε μηλιά και σε καμία περίπτωση μία συνηθισμένη μηλιά!
Είναι μία μαγεμένη μηλιά! Τα μήλα της έχουν θαυμαστές ικανότητες και κάνουν όποιον τα τρώει αόρατο για λίγη ώρα!!!
Ναι , ναι πράγματι! Κι εγώ όπως εσείς που το διαβάζετε τώρα αυτό το μυστικό κουνούσα το κεφάλι μου κοροιδεύοντας το καπέλο μου που τα έλεγε αυτά.
Όμως όπως αποδείχθηκε καθόλου φαντασιόπληκτο δεν είναι!
  Σε μία πρόσφατη του επίσκεψη εκεί, το μαγικό μου καπέλο -πεινασμένο όπως είναι πάντα- ανέβηκε στην μηλιά και έκοψε ένα μήλο να το φάει, Ένα ξωτικό που περνούσε από εκεί το προειδοποίησε να μην το φάει αλλά όπως γνωρίζετε πολύ καλά το καπέλο δεν είναι από αυτούς που υπακούν!
Το έφαγε γρήγορα γρήγορα από τη λαιμαργία του, έκοψε και μερικά ακόμη μήλα για να μου φέρει πεσκέσι (για να με καλοπιάσει μάλλον) και γύρισε στον πύργο μου.
Εγώ η άμοιρη νεραϊδομάγισσα νόμιζα ότι είχα χάσει τα λογικά μου (λες και τα είχα ποτέ!) αφού άκουγα τη φωνή του (που είναι και λίγο εκνευριστική) χωρίς να το βλέπω!!!

Βλέπετε,είχε καθίσει όπως συνηθίζει πάνω στο κεφάλι μου,μου μιλούσε κι εγώ απλά το ένιωθα αλλά δεν το έβλεπα! Μου διηγήθηκε τι συνέβη τρώγοντας το μαγεμένο μήλο και κατάλαβα πια πως είχε γίνει αόρατο!
"Τ ι κακό κι αυτό που μας βρήκε", σκέφτηκα!
Μετά βέβαια πανικοβλήθηκα διότι δεν νοείται μάγισσα της κλάσης μου να κυκλοφορεί χωρίς καπέλο!
Είπα να ηρεμήσω και να κάνω κάτι με τα μήλα στο μεταξύ που με περίμεναν λαχταριστά και ολοκόκκινα στο πάτωμα.Σκέφτηκα πως ψημένα θα έχαναν σίγουρα τις μαγικές τους ιδιότητες!
Άνοιξα το μαγικό βιβλίο με τις συνταγές μου

και βρήκα μία θαυμάσια συνταγή για μηλόπιτα!
Άρχισα λοιπόν να τη φτιάχνω.
****
ΜΗΛΟΠΙΤΑ για να απασχολείτε το μυαλό σας,τα χέρια και το στομάχι σας, όταν έχετε βάσανα...


  Στο μαγικό μου μιξεράκι χτύπησα 4 αυγά ,ένα φλ. ζάχαρη και 1 φλ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του ή με ξόρκι.

Αφού ετοίμασα το μίγμα βγήκα στον κήπο να φωνάξω την κουκουβάγια μου για να μου φέρει λίγη κανέλα να βάλω στην μηλόπιτα. Ως συνήθως η τεμπέλα, είχε πιάσει το πίτσι πίτσι με ένα περαστικό αηδόνι και αδιαφορούσε για τα βάσανα μου με το καπέλο!
Αφού πια πήρα και την κανέλα ξαναμπήκα στην κουζίνα μου και τι να δω!!!
Πάνω στον πάγκο καθόταν καμαρωτό και...ορατό επιτέλους το μαγικό μου καπελίνο! Γύρω του είχε αραδιάσει και τα μήλα και με περίμενε το γλυκό μου να τα καθαρίσω!

Τα καθάρισα τα άπλωσα σε ροδέλες στο ήδη βουτυρωμένο μου ταψάκι και έπειτα έριξα το μίγμα μου από πάνω μαζί με την κανέλα.

Ψήσαμε τη μηλόπιτα για 40 περίπου λεπτά στους 170 βαθμούς κι έπειτα την φάγαμε όλη εγώ και το μαγικό μου καπέλο!!!

Φαντάζεστε τι έγινε μετά;;;;
Ή μάλλον να ρωτήσω.....
Μήπως νιώθετε μία αέρινη παρουσία δίπλα σας αυτή τη στιγμή;;;;;

*****

Δείτε κι εδώ πως δημοσιεύτηκε η ιστορία μου στο περιοδικό Paint Box Mag  για το 11ο τεύχος Νοεμβρίου, με τις καταπληκτικές εικόνες της Κατερίνας Αλαμπασίνη!

Kαλή Εβδομάδα και Χρόνια μου πολλά!!!!

(γίνομαι 397 χρονών!)